asosyal itiraf

son dönemde şunu farkettim, özür dilerken hiç samimi değilim. yeter ki karşıda ki sussun diye söylüyorum bu kalıbı. bir nevi sussun da işimize gücümüze bakalım diye. yeterli de oluyor. bunu farkettiğimde sürekli bunu kullanmaya başladım ama bir zaman sonra da özür dilediğim kişi kendisini çok ağırdan almaya başladı. kendini çok yukarıdan görmeye başladı ve inanılmaz itici geldi. hal boyle olunca da hayatımdan siktir etmekte hiç zor olmadı. eğer bir kişiye karşı özürlerim çok çok fazlaysa o kişinin fişini çekiceğim anlamına geliyor. karşımda ki kişi aa hemen özür diliyor beni kaybetmek istemiyor diye aklından geçirirken el sallamış bile oluyorum.