bugün
yenile

    asosyal itiraf

    9
    +
    -entiri.verilen_downvote
    bakarken kendimi unuttuğum bir kadını seviyordum, nerede olduğumu, kim olduğumu unutturan bir kadını. gecelerce zihnimde taşıyor,onunla uyuyor,onunla uyanıyordum. kulaklarıma sesini doldurarak,adını mırıldanarak dalıyordum uykularıma. ellerini tutup “gel” diyemiyordum, biliyordum dokununca yok olacaktım tamamen. nefes alıyordu, seviyordum. gülüyordu, kendimi cennette varsayıyordum. gözlerinde dünyaları bulduğum bir kadına, git gide daha da bağlanıyordum. bakıyordum, arıyordum ama gözlerinde kendimi bulamıyordum. hiç beklemediğim anlarda her şeyim oluveriyordu. sonsuzluk kelimesine anlam buluyordum. belki bir gün dediğim düşlerimle,yanımda olacağını hayal ediyordum. kilometreler ne kadar fazlaysa, içimde seni o kadar büyütüyor,büyütüyordum. bağırmak istiyordum ne kadar sevdiğimi, sesim çıkmıyor susuyordum. bir kadını seviyordum. yüreğinde papatyalar taşıyordu, ben ise onsuz sonbaharı yaşıyordum. onu çıkarırsam, benden geriye hiçbir şey kalmazdı , biliyordum. unutamıyor, ama alışıyordum.
    ... diğer entiriler ...