allame - hüsran
"Yalnız kalmak olsun istediğin uzaya mahkum edelim"
konuşma vakti bi kenara yaz bu bildiğim
sadakat esiri mahkumun sihirli evi
şu dakka kalbim evrim eşiğinde zoraki devrim
nizami şekilde sırada tüm neferleri beynimin
demin kesildi yüreğim acele çıktım enkazdan
savunma yok yanımda ordum da çatlaklar
yakamda kan var yakında başlar intiharlar
bunalım hayli yüksek öldüğümde arkadaşlar
sevdiğim keşiş göt olur gelince dişi
yılıştı yıllar ağladığın anda sar geri
tak maskeni karanlıksa meskenin
umut sabahı bütün hayaller durdukça renklidir
sardı dört bi' yandan bileklerime kelepçe oluyor
ayrılık kağıttan yastığımda yaş var
başını taşa koyarlar ahla zengin olanlar
korkma kanka darda kaldığında gel bu morga
nakarat
hikayeler seni aldatır sildiklerin ağlatır
gördüklerin anlatır yalana gözlerini kapatman gerekir hüsran
mutlu kal bulutlu hava kuruntu karadır ayrılık
suratının aksi gölgen asi sana yazık
kalemle buluşturduğunda ellerin vasıfsız
çünkü her şey geçtiğin bi' toprak için hazırdır
yalnız kalmak olsun istediğin uzaya mahkum edelim
bıraktığında kurudu yüzün çekildi suları derenin
yanakların kızardı yarin nedir ki derdin
hararet bastı evimi yaylım ateşi vaktidir
iliklerinde söylemekten utandığın şeyler var
bilincim uykudayken duyuldu şeytanlar
kokar mı reyhanlar eskisi kadar zavallısın
tarafsızım fakat bu kez yokum kumarda
tapındığın her kadın çakıldı yüzünün üstü lekeye
cenabet kaldı verdiğin yeminle girdi deliğe
kendi ruh halimle karar verdik işte delege
yarına gebe bugünle dün sevişmek