sabah okulda sunumum var, gözlerim ağlamaktan delicesine şiş, o kadar şiş ki tam olarak açamıyorum bile görüş alanım daraldı düşünün ama lanet olsun durduramıyorum kendimi ve bu göz yaşları da hiç bitecek gibi değil. i̇nsanlara bir şeyler anlatmayı geçtim ayakta durabilecek miyim bilmiyorum. gitmezsem grup arkadaşlarımı yarı yolda bırakmış olacağım, final notum 0 olacak ve dersten kalacağım ama yataktan kalkıp giyinip hazırlanıp hayatıma bir şey yokmuş gibi devam edebileceğimi sanmıyorum. zaten bu gözlerle okulun yolunu bulabilirsem helal olsun bana.