merhaba yine ben geldim. defalarca yazdım buraya aynı cümleleri. her cümlemde anlatmaya çalıştım kendimi. okunup okunmaması umrumda değildi. ama eğer okuyorsan bu yazdıklarımı lütfen bana yardımcı ol. henüz hayatının daha başında olan 18 yaşında bir bireyim. 1-2 ay öncesine kadar hayatım hiç beklemediğim kadar güzel gidiyordu. arkadaşlarım vardı. beni sevdiğini düşündüğüm bir kız arkadaşım vardı. her nefes alışımda içime huzur doğan bir kudret vardı. bunların hepsi teker teker yok oldu. her nefes canımı acıtmaya başladı. ciğerlerim ağır gelmeye başladı artık. etrafımda samimiyetsiz gülücükler görmek ağır gelmeye başladı. her gün yeni bir darbe yemek ağır gelmeye başladı. ne yapacağımı bilemez oldum. i̇çimde çok büyük bir yalnızlık alevi var sönmek bilmeyen. lütfen yardım et bana.
1
hayatla tanışmışsın. bilgelik olsun diye söylemiyorum bunu. sürekli ama sürekli tekrarlayacak bu durum insan yalnızdır çünkü sonunda. araya girenler yanılsamalar sadece. kendin için yaşa sırf kendini düşün ve bir plan çiz kendine. bu hayat senin ve kimseye ihtiyacın yok. - sadnessofsilence 19.12.2017 23:40:05 |#3665951
1
yardımcı olduğun için teşekkür ederim bu yazıyı yazdıktan sonra daha optimistik düşünmeye başladım. i̇htiyacım olan şey içimdekileri dökmekmiş sanırsam :) - hibritcim 21.12.2017 11:28:16 |#3507169