sevmek bence. sütten ağzı yanan yoğurdu üfleyerek yer derler ya işte tam olarak bu sevmek eyleminde ortadan kayboluyor bu durum. az önce bi entry de okudum insan sevmeye ve sevilmeye alışınca hapsoluyor bu duygunun içinde demiş, çok doğru. sonunda cayır cayır yanacağını bile bile ölesiye, öldüresiye seviyor insanoğlu. güveniyor bir de üstüne o güven hep boşa çıkacak arkadaşlar şeytan peşimizi bırakmayacak ve herkes herkese bir gün en ufağından da olsa ihanet edecek iyisi mi bu pişmanlıkların en azını yaşayacağımız davranışla sergileyelim, az pişmanlık yaşatacak insanları alalım. üzüm üzüme baka baka kararır demişler belki bir gün düzelirler. elbet canımızı yakanlar da bir gün yanar sabredelim.