şuanda olmaktan korktuğum yerdeyim, mantık evliliği mi yoksa aşk evliliğini beklemek mi, kız gayet iyi birisi, ailesi işi gücü, aileler çok iyi anlaşıyor hiç bir problem yok, ama bunlara rağmen %100 evlilik düşünemiyorum, içimde bi eksiklik var "sevgi", belkide bunun en büyük sebebi hiç bir zaman tam manasıyla aşkı sevgiyi yaşayamamaktı, anne baba öğretmen dedeler nineler ben doğmadan vefat etmiş ilk okulda okuldan eve gelince kimse yoktu, daha sonra 2005 de üniversiteye başladığımdan beri hep bekar evinde yaşadım, hep bir yalnızlık hep bir sevgisizlik, bazen sevginin nasıl bir şey olduğunu unutuyorum, evlendiğim zaman unuttuğum bu duygu yüzünden eşimi mutsuz edermiyim acaba diye çok korkuyom, artık gece yatağa uzanıp düşünmekten bu yüzden uykusuz kalmaktan yoruldum