dün bu saatlerde i̇stanbul’dan gelen bir dostumla buluşmak için dışarı çıkmıştım. bilen bilir sivas meydanda asayiş ekiplerinin beklediği bir alan var, hemen yanında da büyükçe bir atatürk büstü. buluşacağımız yeri o atatürk büstünün hemen yanı olarak kararlaştırdık. neyse efendim mekana biraz erken gittim bekliyorum büstün yanında. ara sıra kafamı kaldırıp büstü inceliyorum filan.
o sıra bir aile geçiyordu hemen büstün arkasındaki yoldan. küçük de bir çocukları var. şöyle tahminen 7 8 yaşlarında bir yumurcak. babasının elinden tutmuş hoplaya zıplaya yürüyor. büstü görür görmez babasının elini bırakıp koşmaya başladı.
"aa-a atatürk bak baba" filan bi şeyler söyledi o sıra. geldi ayağının dibine açtı gözleri izliyor koskoca büstü. ben de sırıta sırıta izliyorum yapacaklarını tabii.
büstün olduğu yere çıktı şöyle, sonra tam aşağı atlayacakken;
"anne, superman mi güçlüdür; atatürk mü?"