ahahhahahahshs
ney?
askeri eğitim kaldıramayan harbiyeliakajwhhshsh
cümle başlı başına fiyasko amına koyim. askeri eğitim kaldıramayan
harbiyeli mi olur lan. çuvaldır o, torbadır, ne bileyim tuzluktur.
harbiyeli ünvanını bu kadar indirgemeyin kardeşlerim. büyük bi yanılgı içindesiniz. harp okuluna giren her düdük harbiyeli olmuyor hatırlatayım bak.
işte tamda bundan bahsediyor biliyor musunuz muhteremler. biz askeri lise intibağına girdiğimiz ilk günden beri komutanlar bize hep aynı sözü söylediler, hep aynı söz ile eğitimlere başladık, gün sonunda yine aynı söz ile yumduk gözlerimizi. birlik içinde ve birlik dışında yapacağımız en ufak bi harekette hep aynı sözü gözümüzün önüne getirdik, söz çok manidar;
askerlik bir meslek değil; yaşam biçimidir
yani şundan bahsediyor efendi,
ne sen o kamuflajı giydin diye asker olursun,
ne ben o kamuflajı çıkardım diye askerliğimden olurum.
unutma bu memleketi kurtaranlar, zamanında üniformasını çıkarıp, rütbesini masaya vuranlardı.
o bahsettiğim söze geliyorum şimdi, meslek olarak asker olmayı seçen yeni harbiyeli arkadaşlara mesleklerinde başarılar dilerim. bilmiyorum hepsi mi böyle, acaba hepsi mi o eğitimlerden şikayetçi, hepsi mi acaba eğitim sahasının tozunu yutmaktan şikayetçi ama yazık lan. hani sen o üniformayı giydin diye asker olmuyorsun orası ayrı dava ama güzel kardeşim üzerinde duran sadece bi bez parçası değil, onun hakkını veremeyeceksen, o üniformanın üzerinde hakkı olan her vatan evladına o hakkını veremeyceksen, çektiğin iki şınav zulüm olacaksa, bağladığın bot ağır gelecekse, süründüğün toprak zoruna gidecekse; sen de git, ama normal gitme ha; siktir ol git. ağır konuşmuyorum hayır, benim devrem üzerinde kamuflaj varken yatağa oturdu diye 3 hafta insan yüzü göremediyse, benim 14 yaşındaki alt devrem botunu boyamadığı için nizamiyeye gelen anasının babasının elini öpemediyse, ben yazlık dahili üniformanın sol kolunu düzgün ütülemedim diye geceleri kalkıp tüm arkadaşlarımın üniformalarını ütülediysem, hani her allahın günü sen burada rahatça kalkıp güvende dolaş diye birileri tozlu kamuflajın içinde şahadet şerbetini içiyorsa, hani birileri o üniformanın hak ettiği değeri vermek için göz yaşı dökmüş, kimileri hala daha şu an kan döküyorsa sen de o üniformanın hakkını kusura bakma ama sike sike vereceksin kardeşim.
ne iyi lan, valla ne güzel.
biz kalkıp övünelim harp okulumuz var, dünya standartları kalitesi üstünde subay veriyor kıt'alara diye, sonra hop bir şeyler dönsün dolaşsın bu kalite gitsin üç beş canı tatlıya yar olsun, kolay mı lan öyle. olm çok komik vallahi o kadar komik ki acıyorum bu komikliğe.
normal bir insana, hani bu taraklarda bezi olmayan bir insana belki çok koymaz usta, belki durup bir olayın saçmalığına iç çekip küfür bırakır ama pek koymaz yani, ama benim içim gidiyor amına kodumun olayına benim burada içim gidiyor işte. çünkü biz yaşadık bu olayı, yaşadık yani. nedir ne değildir daha çok hakimiz, az çok kafa yorup yorum bırakabiliyoruz. bol keseden sallamıyoruz. görüp bildiğimiz için ''haaa bak burada şu yanlış'' deme lüksümüz var.
kendimden örnek vereyim. askeri lisede daha 10. sınıf tayken, yani ortalama 14 yaşında oluyorum, 2 bileğimde kırılmıştı. birini duvara yumruk atarken diğerini tekvando da kırmıştım. tekmeliği yanlış tutmuşum, tekme gelince yıkıldım yere ağrıdan. neyse konuya gelelim,
daha 14 yaşındayken bak, 2 bilek kırık, alçıyı çıkaralı daha 2 hafta olmamış, doktor onaylı 2 ay spor ve eğitim muafiyeti raporum var, valizhanede pasta yedik diye tam 2 saat amına koyim, koskoca 2 saat eğitim yaptık. arkadaşın doğum günüydü, gittik süpriz yaptık aldık bi pasta kestik yedik valizlerin olduğu bi odada. bi suçumuz yok, günahımız yok. gayet masumane. tamam yasak ama işte ne diyebilirsin ki. 1 dakika ara vermedik. anamız ağladı o asfaltda. bak normalde 2 saat tatavadır ha. hiçbir şeydir. tatlıdır yani. pek koymaz bi askere 2 saat eğitim. şok mangası var. normal eğitim yapanlara nazaran çok daha sert geçiyor eğitimleri. ama rahat durmayanları alıyorlar o ekibe. o 2 saatin 1 saatinde durmadan çömel kalk yaptım. i̇şin zorluğunu şöyle anlatayım. sizden ricam kalkın hiç durmadan 1 dakika boyunca çömelip kalkın. sonra 10 dakika boyunca yamışırsınız ama. 1 saat boyunca moruk, çömelip kalktım. sonra gittim komutanın yanına sürüne sürüne
"komutanım valla artık kalkamıyorum yere yuvarlanıyorum" dedim.
baktı bana, döndü şöyle "şınava yat oğlum o zaman" dedi. güldü bir de asdfgh.
+ komutanım bileklerim kırık biliyorsunuz.
- şınava yat bebeğim
+ komutanım valla kırık rapor var
- can yat oğlum
yattım. tam 1 saat. elimizi havaya kaldırıp dinlenmek bile yasaktı lan. zırlaya zırlaya dururduk o şınavda. sonra kalkıp şikayet etmeyi bırak, yüzüne bakamazdık adamın. aha şimdi bu poşetler mi askermiş ajahshhahs
güldüm bak, komiksiniz lan. komik olan şey onlara ''harbiyeli'' demek.
bak şimdi arkadaş. bu anlattığım olay çok da abartı değil şimdi allah var. tutup burada hepsini de anlatamam. ama neler neler yaşandı o eğitim alanında vallahi şimdi bunların çıkıp ''harbiyeli''yiz diye dolanmasına götümle gülüyorum.
eğitimde merhamet vatana ihanet
az çok duyan olmuştur bu sözü. acımak yok diyor yani. bugün ben sana acırsam eğitimde, yarın seni savaşa yollayınca biri gelir senin ananı siker ama o acımaz işte. ben acırsam o haydi haydi acır diyor. haklı. bunlara şimdi acırsan yarın bir gün sadece onların değil bizim de bir yerlerimize acımayacaklar, hatırlatırım.
harp okulu intibak eğitiminde olanlar filan bilmiyorum lan bunlar nası asker olacak hakikaten. bak kendime de laf yetiştiremiyorum çünkü her olaylarına bir cevabım var.
hayatı idame nedir bilir misiniz sevgili sözlük okurları?
3 gün boyunca, harbiyeliler, allahın dağında, yemek olmadan, su olmadan hayatlarını idame ettirmeye çalışırlar. bak yemek yok ha 3 gün. yok. valla yok lan. e nası dayanıcak bu tumblr harbişleri. i̇lginç?
neyse ne diyeyim, bu eğitimi kaldıramayan ''harbiş''ler ile alakalı formata uygun bir tanım bırakalım şuraya;
eğitim sırasında tırnakların kırılıp, saçlarının fönlerinin bozulduğu, parfüm ve deodorantlarının kokularının ter kokusuna yerini bıraktığı, silah tutması gerekirken tumblr ergeni pozu için telefon tutan ellerinin şınav pozisyonunda hasar gördüğü yeni yetme ''harbiş''lerdir. acilen harp okulunu ve itibarını yerle bir etmekten vazgeçmelidirler.
saygılar efendim
ha unutmadan;
bunlar da yeni nesil, fönlü harbişlerimiz, TUMBLR HARBiŞLERi