sevmenin verdiği o garip bağımlılık hissiyle her gece fotoğrafları ellerimde, öyle safça bir sevgiyle bakıyorum. zamanla olmayacağını anlıyorum ve hakikat tüm hızıyla yüzüme çarpıyor. derin bir hüzün kaplıyor içimi. bilmediğim bir kokuyu özlemenin, tutmadığım bir elin avuç içlerini öpmenin, gelmeyecek birinin yolunu gözlemenin ne demek olduğunu öğreniyorum yavaş yavaş. tekrar tekrar yüzüme çarpıyor hakikat.
(bkz: küfür sokakta)