bazen işyerinde telefonu kurcalarken patron denk geliyor...
elimde telefon, beş metre karşımda patron, göz göze geliyoruz ve zaman bizim için birkaç dakikalığına duruyor...
i̇çimden "kov hadi kovsana, götün yemiyor değil mi kovmaya yavşak" diye geçiyorum.
ve birkaç sinkaflı, tatlı cümleler kuruyorum.
hemen ardından masum bi pelinsu gülücüğü atıyorum :)
bana bakıyor...
hafif bir tebessüm ediyor.
onunda bana içinden küfrettiğine eminim, o da bana karşı boş değil biliyorum :)
hemen ardından tok bir sesle "eypio'cum telefonu kapatır mısın?" diyor.
ben "hemen abi" diye işime bakıyorum.
zaman normale dönüyor, kuşlar uçuyor...