nasıl gireceğim konuya bilmiyorum ama pat diye girmeye çalışacağım. çok fazla duygu var üzerimde aşırı yüklenme. şöyle anlatmaya başlayayım. yakın bir arkadaşım sevgilisi var. yeni başlıyor işler. onun adına gayet mutlu oldum önce ama sonra kıskandım. hayatımda ilk defa bişeyi kıskandım. zehirledi adeta beni. normalde benim olmasa bile başkasının olsun ne zararı var derdim aldırmadı bile. ama tabi adamın sevgilisi yanımızda sarılınca falan ben baya kötü oldum ya. i̇çten içe kinlendim sanırım da biraz. moralim acaib bozuldu. boğazımda bi yumru var gitmiyor bi türlü ağlayamıyorum bile. i̇çime bi sıkıntı düştü. ve bunları düşünüyorum diye kendinden utanıyorum sözlük normalde asla düşüneceğim şeyler değildir bunlar. kısacası bi çıkmazsın içine soktum kendimi. sorgulamaya başladım bazı şeyleri.
edit. hala gözümü kapadığımda zaman önümdeki çıldıracam galiba. uyku uyuyamıyorum bu yüzden.
1
üzülmebe olmm ayarlarız sana da bi tane - kıpçak bey 20.10.2017 22:01:17 |#3484041
dostum kendini suçlu hissetme. bu yaptığın yanlış birsey degil öncelikle. insan sadece somut şeylere açlık duymaz. bazen manevi açlık cekeriz. ne zaman mı farkedilir bu açlık ? seninle bu açlığı çeken ne zaman seni yalniz bırakırsa o zaman tek başına kalıp bu manevi açlık ile basbasa kalır. benim de öyle olmuştu ama gecti. çözüm mü ? ben de manita yaptım :) ve şu an o kadar komik geliyor ki. sen de bul kendine birini gör bak bu haline dönüp guleceksin. - beyonder 20.10.2017 22:05:21 |#3484403