bir zamanlar özeldi benim için.
gecenin bi yarısı uyanıyorum.
susuzum, dilim damağım kuru...
ve tuhaf olan, hâlâ uykusuzum.
dinmiyor sol yanımdaki derin sızım.
bir sancı saplanıyor göğsüme...
kaçıp gitsem ardıma bakmadan
kurtulacakmışım gibi aslında
"gelseydin eğer" diye hayallere dalıyorum
sonraa...
sonra "gelmedi, gelmeyecek." diyip
daldığım hayallerde boğarak uyandırıyorum kendimi.
bir sigara yakıyorum sonra...
biliyor musun?
bu meredin ki hiçbir şey,
senin yoksunluğunun yanında.
unut onu artık diyip başımı yastığa koyuyorum biraz kızarak.
"ulan önce hatırlaması lazım unutması için" diye mırıldanırken, tuhaf bir tebessüm beliriyor yüzümde.
sana yemin ederim her şeyimi verirdim,
uyuyabilmek için bir an göğsünde..
elimde bir demet çiçek, beklerdim seni mesela.
geldiğini görünce de utancımdan saklamaya çalışırdım çiçekleri.
sende daha fazla utanmamam için, adeta siper ederdin kendini
"gelde sevme be !!" diyip sarardım seni
neyse, sanırım bitirmem gerek isyanımı
aaahh ah! doldu yine gözlerimin pınarları...
ama unutma!!
bekleyecek bu can seni,
son kez atana dek şah damarı...