her kadın gibi sevdiğim adamın iyiliğini istiyorum. ben hayatında olsam da olmasam da ileride vaktini kaybettiği için pişman olmasını istemiyorum. insanlar iyi niyetini onun kurabiye kalbini o kadar sömürüyorlar ki...bunu görmezden gelmesine, görüp yine de kabullenmesine deliriyorum. belki de yarın öbür gün lafı bile olmayacak kıymeti bilinmeyecek şeyler için kendinden vazgeçmek dünyanın en saçma şeyi. bunları ona söylemek istiyorum ama maalesef kadın doğası bencil işte yaftası tarihimize öyle bir yapışmış ki kendini düşünüyor denmesinden korkuyorum. insanların seni sevmesi için seni mutluluğa itmesi gerekiyor sevgilim, sonu belli olmayan yapayalnız bir hayata çekmeleri yalnızca bencillik. elimi tut.