bu aralar kendimi cok caresiz hissediyorum.
bi yerlerde umutsuz, mutsuz, dertli o kadar insan var ki.
kendi dertlerimi görünce ya diyorum seninki de dertmiymis.
o mutsuz insanlara yardim etmeyi, onlara koşmayı o kadar cok istiyorum ki.
herkese yetisemem belki ama bi kaçının yarasına merhem olmak istiyorum.
bir yerlerde yetim gorsem ya da öksüz seni anlayamam hiç bir zaman ama anlamaya çalışırım. ben her zaman burdayım demek istiyorum.
bu yüzden çaresizim, kimseye yardım edemiyorum.
bugun gözümün önünde bi kedi öldü.
hala aklima geldikce ağlıyorum keske birşey yapabilseydim diye. yapamadim üzende bu.
hala birşeyler yapabilmek için yaşıyoruz.