asosyal itiraf

yaşıtlarımın düğün davetiyeleri kadar beni bunalıma iten çok az şey var; bu haftasonu da iki düğüne davetliydim, ikisine de gitmedim, onun yerine kara bahtım kör talihime, yalnızlığıma, ve aksiliğim ve geçinmesi zor yapım yüzünden muhtemelen yalnız olacağıma lanet edip bütün gün yatakta yattım durdum, sanırım depresyondayım kimseye çaktırmasam da. beni seven ve sevdiğim birine ihtiyacım var, aksi gibi kimse de yok.