birkez daha kendime dur demeliydim, okyanus kadar derin gözlerinde yelken açmadan önce. riske atmaktan yorulmuş olsam da hayatimi, baliklama daldim. hata olduğunun yeni farkina variyorum. hatirliyomusun? ya sonum olacaksin ya da sonun olacağim demiştim en başinda. sonsuz hislerim şu anda karalama defterimi gözlerimden akan yaşlarla islatsa da yanilmişim. yaşamaya devam ediyorum işte. hemde ne bir eksik, ne bir fazla. şansliyim belki de, kaldiğim yerden devam ediyorum hayata. sen yoktun, yine yoksun. bi kalbim yoktu, gene yok. bi ruhum yoktu, yine yok. körelmek üzere olan hislerim vardi, bir parça kayipla yerli yerinde duruyor hepsi.
yine de, teşekkür ederim sana sevgili. tebessüm etmeyi yeniden hatirlattiğin için. mutlu bir çocukluk geçirmiş ama sonrasinda gülmeyi unutmuş bu genç adama gülmeyi hatirlattin. mutluluğu hatirlattin. mutluluk, hayatta tatile çikmak gibi derdim. sayende tatilimi yaptim ve döndüm sıkıcı, monoton ve klişelere gark olmuş dünyama. şimdi nefes almaya çalişiyorum. ve biliyorum, uçup giden sigara dumanim gibi, gidecek iyi ve kötü hatiralarinda.. bir isim ve küçük bir tebessümden ibaret kalacaksin anilarimda.
bu da benden sana son mektup olsun. her ne kadar modasi geçmiş olsa da, benim için eskimeyen şeylerden biri biliyosun. küçük adamindan sevgilerle. hala seviliyosun..