uyku sizin için kutsalsa, ve birbirinizi, neredeyse birbirinize tapacak kadar çok seviyorsanız, ruhlarınızı en güzel şekilde dile getireceğiniz uyuma şeklidir. yalnızca "o" kişiyle yapıldığında masumdur. duyu organları susar, ruhlar telepati yapmaya başlar...
link
kendimi yıllar yıllar sonra, henüz kim olduğunu dahi bilmediğim (belki de bildiğim) birisiyle hiç denemediğim bu uyku şeklini yaparken hayal ediyorum. kadının yüzü de, sesi de o yüzden hayalimde yok. kim olduğunu bilmiyorum...
onun sırtı bana dönük. bedenlerimiz birbirlerine paralel. sol omzu, sol göğsümle öpüşüyor. omzundan hissediyor kalp atışımı. aldığım her nefes onun teninin ve saçlarının kokusuyla harmanlanmış. verdiğim her nefes de, onun ensesinden boynuna, oradan da yatağın diğer tarafına doğru süzülüyor. hem de köprücük kemiğinde trafiğe bile takılmadan.
sol elim, onun hafif şişkin ama tatlı ayva göbeğinde. sağ kolum da, onun boyun boşluğunda. tam o esnada parmaklarımın temas ettiği karında hiç ürkütmeyen aksine sevindiren bir zelzele meydana geliyor. parmak uçlarım sismograf olmasa da olayın farkında. hissediyoruz, içeriden birisi "hadi uyuyun artık!" diyor, henüz konuşmayı bilemese de :d (akıllı bebek. ben de aynısını yüksek sesli müzik dinleyen üst komşunun çocuklarına yapardım. elime bir süpürge alır, tavana hafif hafif vurmak suretiyle gece vakti üst katta kuduran veletlere ikazlarda bulunurdum.)
o esnada biz artık susmamız ve uyumamız gerektiğini idrak ederiz. ama öyle tatlı, öyle eşsiz, öyle unutulmaz bir an yaşamışızdır ki; çocuk gibi sevinir, aptal aptal sırıtır, şapşalca ve tekrar tekrar aynı şeyleri cılız bir ses tonuyla söyleriz. "tekme attı :)"
sonra ben, bana bu eşsiz anı yaşatan kadının güzelim saçlarını, onun kendi omzu ve benim burnumun ucu arasında sıkıştırırım. derin bir nefes almak suretiyle de kokusunu ciğerlerime nüfus ettiririm. o esnada da içimden geçenleri, onun kulağına fısıldarım. ardından dayanamam, onun saçlarını, omzunu ve gerdanını doğaçlama bir şekilde ve geçmez bir doyumsuzlukla hafif hafif öperim. hem de koklaya koklaya...
normalde, o kadına benden daha yakın birisinin varlığını kıskanırım. hatta brütüs'ün sezar'ı kıskandığından daha fazla kıskanırım.
ama o bebek en güzel istisna...
not: anlaşılan o ki, bu gece de baba olma arzum nüksetti... tek başına çocuk yapma duası, enter!
edit: ne demek çocuk yapmak için başka birisine daha ihtiyacım var? saçmalık! bence herkes tek başına çocuk yapabilmeliydi. kaç yaşına geldim, ben bir işi kendi başıma yapamayacak mıyım?
(bkz: isyanım var ulan)