bizim burada bir park var. akşam vakitleri çekirdek - kola yapmak için birebir. geçen yine arkadaşlarla çekirdek - kola aromalı bi' sohbete düşmüşüz.
baktım az ötede bizim komşu abla, 2 yaşındaki oğluyla dolanıyor. yanlarına gittim, hafif bir sohbet ettikten sonra yavrucağı emanet aldım. arkadaşların yanına getirdim, çocuğu ortaya koydum, herkes başladı mıncırmaya :d
sonra baktım çocuk sıkıldı, dedim; bırakın lan çocuğu. biz onunla parkı gezcez. çocuk kucağımda ağır ağır parkı geziyoruz, o da sürekli soru soruyor. ben de elimden geldiğince cevaplıyorum.
parkta da bir tane kaydırak var, ortalama 4-5 metre bi' şey. bizim zamanımızda yoktu o kaydırak. haliyle biz de öyle bir kaydıraktan kaymak nasip olmadı.
çocuğa dedim; ömeerr, şu kaydıraktan kaymak ister misin :) bilmiyorum dedi. istersin istersin diye emri vaki yaparak çocuğu aldım, kaymaya götürüyorum. amaç çocuğu kaydırmak değil, kucağımda çocukla beraber kaymak. 191 boyla onca veledin arasına dalıp kayamam ya, çocukla kendimi mümkün olduğunca kamufle etmem lazım. hani çocuk tek başına kaymaya korkuyor, ben de ona abilik ediyorum hesabı :d yoksa bana ne çocuktan.
kayma yerine çıkmak için de aşağı yukarı bi' 35-40 basamak çıkmak lazım. sorun şu ki; kaymak için sıra var. ramazan pidesi kuyruğu gibi yani.
ama inadım inat, ben o kaydıraktan kayıp siftahımı atıcam. basamakları çıktıkça çocuk mızmızlanmaya başladı. korkuyorum ben falan demeye başladı, susturamadım da.
neyse sıra bize geldi. ulan nasıl heyecanlıyım ama, nasıl kaysam falan diye düşünüyorum. amaann dedim, kucağımda çocukla düzgün bir şekilde başladım kaymaya. çocuk korkudan ağlamaya başladı. ama benim umurumda değil çocuk falan. aşağı vardığımda sevinçten çocuğu degaj kullanıp havaya atacaktım az kalsın :d
o sırada annesi geldi, bu neden ağlıyor falan dedi. dedim; kaymak istedi. tek başına da kayamazmış, birlikte kaydık. kayınca da ağladı. kadın aldı çocuğu, ah ömer, yine rahat durmadın ömer diye diye susturmaya çalıştı. ben de sessizce arkadaşlarımın yanına döndüm.
minnettar olmakla beraber özür dilerim ömer...