asosyal itiraf

çoğunuza göre epey şanslı olduğumu biliyorum. mükemmel bir çocukluk geçirdim. her şeyin en çoğu ve en güzeli bendeydi. oyuncağın, ailenin, merhametin, sevginin... evet sevgi içinde büyüdüm ben. son ve istenen çocuktum ve diğer kardeşlere göre daha şanslıydım. kendimi sevdirmeyi bilirdim ve böylece en sevilen oldum. şımarıktım da çünkü bana kıyamazlardı. hep en güzel mevkide oldum. aklıma geleni avcumun içinde buldum ben. çabalamadan her isteğim oldu eksiksiz bir biçimde. minik bir kız çocuğuydum ve büyüdüm. i̇steklerim de büyüdü. yine en sevilen olmak istedim. bu istek evet yerine geldi ama zamanla doyumsuz oldum. doyumsuzluğuma bencillik de eklendi. ve mutsuzum çünkü farkındayım bu ikili beni yavaş yavaş bitiriyor. sanırım bir şeyler için çabalamam gerek ama buna ailem izin vermiyor. öyle alıştılar çünkü, nisyan ister ve onlar alır. en basitinden bir iki gün önce kot ceket alacağımı söyledim ve bugün elime ulaştı ceketim. ceket tam istediğim gibi mi? evet. mutlu oldum mu? hayır. bu olay beni yavaş yavaş bitiriyor ve beni ele geçiren şu lanet şeyi önleyemiyorum.