geçen yeğeni annemin evine götürdüm abim dedi sizde kalsın çocuk senin yanında duruyor diye sonra çocuk bi anda huysuzlandı gel "amca anneye gitçez mi" ben babama gidiyom çocuğu koyup gelelim babam diyo hayır çocuk bana sarılmış "anneye gidicez mi?"
ben bu sefer anneme gidiyom gene aynı sonuç her yerde misafir var çocuk kucağımdan inmiyor ki bende bırak ak istemiyorum en son baktım yardım edemiyorum geçtim bi köşeye oturduk çocuk bana bakıyor anladı suratımdan sonra başladık ikimiz omuz omuza ağlamaya o annesine gitmek için ben ise çaresizlikten sözlük hayatta naparsan yap ama sevdiklerinin o göz yaşlarını görme o göz yaşları kalbini giren hançer gibi acıyor hele ki çaresizken