gözümün önüne saçma sapan şeyler geliyor kapadığım gibi gözlerimi. korkuyorum. beynim ağrıyor. o kadar yorgunum ki göz kapaklarım birbirine değse uykuya dalacağım. ama korkuyorum. kaçtığım şeyler üşüşüyor gözlerime. zihnim bulanık. ne ne zaman oldu hatırlamıyorum. dün müydü bu rüya? yoksa rüya değil miydi? hissettim diyorum, hissettim. ama herkes başını sallıyor. olmamış öyle bir şey. ama hissettim ben. lanet olsun doğru düzgün iki satır bile yazamıyorum. çok acizim. derdimi bile ifade edemiyorum. canım yanıyor ama bağıramıyorum. çok korkuyorum. aynı şeyleri yaşamaktan çok korkuyorum. karabasanlar oluyor yine. kurtulamıyorum şu illetten. her seferinde farklı geliyor. bazen o oluyor bazen sen oluyorsun anne bazen de sis bulutu. çözemiyorum. gerçek mi değil mi çözemiyorum. tek bildiğim iliklerime kadar korktuğum. üç yıldır bundan başka duygu sezemiyorum. diğer duygular ne kadar soyutsa korku on misli somut. ve ben artık buna karşı koyamiyorum. çok yoruldum ben anne. sana anlatamıyorum, babama, ablama, arkadaşlarıma.. anlatamıyorum işte. içimi kemiriyor, bitiriyor şu lanet şey beni ama tek kelime söyleyemiyorum işte. gözlerim ağrıyor, kan çanağına döndüler ama uyuyamıyorum. ya tekrar gelirse gözümü kapatınca? çok korkuyorum anne.