insan zalim olmamalı canlar. ama gelin görün ki size en yakın olan insandan yani sevdiğiniz sen görünce böyle şeyler kalp öyle bir kırılıyor ki acınıza ne sigara ne alkol merhem oluyor. bi dünya iyilik yapıyorsun mesela. bitirme tezi hazırlıyor. yazamıyorum diyor makaleleri yolla ben yazarım diyorsun kendi işini gücünü bırakıyorsun. tez gereği fotoğraf çekmem lazım diyor sen allahın soğuğunda 2 saat onu bekliyorsun gelsin de aylardır göremediğim yüzünü göreyim, aylardır duyamadığın sesini duymak için. sonra bir gün sana sevdiği çocukla ilgili konuşuyor ne yapmam gerek kararsızım falan diye. dişini sıkıp, gözyaşların içine aka aka dinlemeye başlıyorsun. tavsiye verince de "sana aşık olmayı öğretecek değilim" deyip seni toprağın yedi kat altına gömüyor. sineye çekip devam etmek istiyorsun da olmuyor ve sözlük. dral dedenin düdüğü gibi kalakalıyorsun. hem en güzel rüyan hem de en kötü kabusun olan kız sırf o istedi diye işini gücünü bırakıp yanına gidiyorsun. üzülmesin kırılmasın diyip gidiyorsun zamanında. iyilik bilmeli insan iyilik. insan işte iyilik bilmez doğası gereği.