aşk vs sevgi zımbırtısını bu gun anladım galiba. aşkın cidden 2 yıl omru var. 2 yıldan sonra aşk maşk kalmıyor geriye kalan şey sevgiden başka bir şey değil. bu gun lise1 de platonik olduğum kızla buluştuk. lise 2,3 te onu görünce kan beynime zıplıyordu ellerim ayaklarım titrerdi. lise sonda farklı özel okullara geçtik. ama kopmadık birbirimizden sürekli msjlaştık felan. o yılda 3-4 defa buluştuk. her neyse sonra lise sonda birisi çıktı karşıma beni alt üst etti. cidden mala bağlıyordum onun ismi bile ortamda geçince istemsizce
i̇çim titrerdi. 1 aylık konuşma evresinden sonra açıldım. reddedildim. hemen suçu kendimde aradım. ulan ayı , şu tipe bak , şu gobeğe bak senden 5m önde gidiyor lan diye spor salonuna yazıldım. 3 ayda 15 kilo verdim. sonra tekrar çıktım karşısına yine reddedildim... tamam yeter bu kadar madem beni istemiyor o kaybetti ulan diyip her şeyi sildim. platonik olduğum kızla da arada konuşuyorduk. bir çok iyiyiz bir çok kotu. bir şeyler hissediyorum belki beğeniyorum , belki de öğrenilmiş çaresizlik arkadaş geldik arkadaş gidicez diye hep bir fren yapma gereksinimi duydum. en sonda bu gun dun gece konuştuk , ne zamandır goruşmedik uniye gitmeden önce bir buluşalım dedik. buluştuk. normal sıradan bi buluşmaydı. şöyle bir şey geçti kafamdan. bu kızla bir omur geçirmek ister miyim ? kesinlikle evet. hoşlanıyor muyum hayır. şöyle bir karara vardım aşk bitmiş o canım cicim aylarını ben platonikte harcamışım, elimde kalan guçlu bir sevgi ve eğer olursa bir ilişki sadakat duygum.
bir yerde okumuştum , aşk karşındaki kişiyi makyajsız halinde bile dünya güzeli görmektir. aşk bittikten sonra ise ben ne yaptım ulan diyip ama onu kıramam , o hayatımın merkezi oldu artık diyip evlenmektir. yazmıştı.
sonuç , aşk bitti sadakat ve sevgi kaldı. ve o bunu hala bilmiyor.