küçükken denemiştim, becerememişim ama anneannem dikmiş yerime bi tane ağaç. böyle kırmızı kırmızı yaprakları vardı. anneannem ölene kadar ağaç benim zannediyordum ölünce onun diktiğini öğrendim.
sonucunda büyüdüğünü görünce mutluluk verir. çocuk yetiştirmekte böyle bir şey galiba. duygu yoğunluğu sanırım aidiyetten geliyor.