neredeyse hiç tanımadığım birisini köpek gibi özlüyorum. normalde duygularımı saklayan biriyim ama artık dayanamıyorum, içim içimi yiyor. ne yapıyor, iyi mi, kötü mü? mutsuz mu mesela, canı bir şeye sıkkın mı, içini dökecek birine ihtiyacı var mı, bana baktığı gibi başkasına da bakıyor mu öyle delicesine? allah'ım diyorum bazen, nasıl birkaç göz temasından, hapsinden böyle kavrulabilecek kadar şuursuzlaştım, nasıl baktı da bana beni sadece o görüyormuş gibi hissettirdi, nasıl kuruttu dilimi damağımı, şaşırttı feleğimi? i̇yi değilim, ona bu kadar yakınken aramızdaki duvarlara çakılı kalmaktan çok yoruldum. ben sürekli acaba diye düşünmekten çok yoruldum.
6
keşke böyle sevilsem be - madman 20.07.2017 02:43:13 |#3472342
2
bide bunun birlikte olduktan sonra ayrılması var o daha da kötü, birlikte oluyorsun çok mutlusun sonra bi sebepten tak diye bitiyor inanmıyorsun bittiğine yada inanmak istemiyorsun da denilebilir, her yerde o gülüşü, mimikleri, hareketleri her şeyini ama her şeyini özlüyorsun bu nasıl acı diye isyan ediyorsun hep bir beklenti içinde oluyorsun döner diye o kadar yoruyor ki inanamazsın dilerim bu durumu yaşamazsın - samataa 20.07.2017 02:44:30 |#3472289