annem ve babam 30 senedir evli neredeyse. bu 30 senede annem hep üzüldü, hep ağladı, hep kırıldı ve hep sustu. evlatları için sustu. tam diyoruz düzeliyor bir şeyler sonra babam her şeyi mahvediyor annem tekrar üzülüyor. artık dayanamıyorum sözlük dışarıya güçlü görünmek zor geliyor. güzel bir aile hayatım varmış gibi davranmak zor geliyor. bu akşam annem tekrar üzülecek, ağlayacak ama yine susacak kolay mı 30 senelik evliliği dağıtmak. tüm bu kötü şeyleri hakedecek ne yaptı bilmiyorum. annem gibi bi insan ne yapmış olabilir ki böyle bir hayatla imtihan ediliyor aklım almıyor. vardır allahın bir bildiği ne diyelim.
(bkz: dardayım)