-ipler sende-
çünkü sen değerlisin.
seni bilmem ama ben değerliyim.
senin değerini de bir sen bilirsin zaten.
aynalarla kaldığın kadar güzelsin, kendi sorularına yanıt bulabildiğin kadar dahi,
kendini bildiğin kadar özelsin.
bir sen varsın.
ne ötende ne berinde var bir şeyler.
kendini hissettiğin kadarsın.
birilerinin sana değer vermesini bekledikçe tükenirsin.
bizim gezegende kimsenin başını kaldırıp da sana baktığı filan yok.
herkes kendi gezegenini kurmuş zihninin, bedeninin bir köşesinde.
heveslenme hemen.
o gezegende sana yer yok, bana da.
üzülme hemen.
büyüyebilen türden içimizdeki gezegenler.
inanmak sana kalmış ama kocamanını görüm ben, devasa olanını.
bir tane de değil üstelik birkaç tanesine rastladım.
gerisi de gelir diyorum elbet.
elbet....
sırrını da bulmuşlar son zamanlarda.
değerle büyürmüş bizim gezegenler.
kendine verdiğin değerle.
çünkü bilirlermiş ki ne kendini sevmeyenin sevgisi ne kendini bilmeyenin bilgisi ne de kendini değersiz bulanın değeri kıymet görürmüş.
sahtesindenmiş söylenen sözler, duyulan hisler.
bundan olacak ki kendini sevdikçe büyürmüş gezegenler.
sen seni sevdikçe yer açılırmış diğerine.
ancak o zaman anlama binermiş sevmelerin. anlamı da buymuş değer bilmenin.
sen seni keşfettiğin kadar görürmüşsün diğerlerinin farklılığını, güzelliğini.
sen seni keşfettiğin kadar zenginmişsin meğer.
diyeceğim odur ki kendi gezegenini kuramamış aciz insanların senin de yakandan paçandan tutup kendi kara deliklerine çekmesine izin verme.
söyleyecek çok şeyleri var onların.
ama artık unutma büyümeyi bekleyen bir gezegen var içimizde.
senin de
benim de.