çocukluk zamanlarımda tavuk özel günler için pişirilirdi, abimle tavuğun budu için kavga ettiğimizi hatırlarım. tabi yine en fedekar kişi o zaman yine annelerdi. onlar ben kemiklerini sıyırmayı seviyorum yalanının arkasında gizlenirlerdi. tavuk ucuz olsun diye bütün olarak alınır sofrada parçalanırdı, suyuna çorba yapılırdı, baget yok muydu, bizimkiler mi bilmezdi, çok mu pahalıydı acaba? sanki budun bir anlamı vardı, şimdi mesela göğüs çok daha lezzetli gelir bana.