açılınca pandoranın kutusu
bilinmezlik yayıldı yeryüzüne
herkes suskun ürkek bekledi
payına düşeni
en çok korkan
çaresiz kaldı
en cesur olan
ışığı gördü
inanan mutlu olurken
en korkağı kendini içine kapattı
arkasını dönüp kaçarken...
insan inkar etti önce
sonra kabullendi
hayat akışına devam ederken
bize sadece yaşamak kaldı
yaşanılan her gün
biraz daha bizi bizden alırken...
ölmek sıradan günlere paylastırılırken
erteledik aklımızdakileri
bir gün karar verdik yaşamaya
ama o gün
yaşamak icin öyle geçti ki..
geçti sonra,
insan anlamadı bile
cennet vaatlerine kapılırken
elindeki çiçeklerden vazgeçti...