insan, hayatından çıkaramadığı insanlar yüzünden kendi hayatından kendini çıkaracak kadar uzağa sürüklenmemeli.
usulca yaklaşıp, omuzlara “tık tık” iki parmakla vurup: “pardon iki adım ilerleyip yaşam alanımın dışında bekler misiniz lütfen teşekkürlerrr.” diyebilmelisin. bak, çıkar mısınız diyorum; ama soru işareti koymuyorum neden? çünkü çik yani sana mı soralım onu da değil mi?