geçmiyor lan geçmiyor bir türlü. attığım her adımda onu hatırlıyorum, izlediğim her güzel filmi neden onunla izleyemedim diye lanet ediyorum, hayatımda olan güzellik namına en ufak olayda neden yanımda o yok diye haykırmaktan bıktım. bir insan mutlu olmaya, gülmeye lanet eder mi hiç... eder abi öyle bir eder ki inanamazsın. bugün 7 ay 7 günlük evli olacaktık aslında, yatak odamızda televizyon yoktu, gece yatarken kitap okuyacaktık sonra kulaklığın sağını o solunu ben takacaktım beraber müzik dinleyecektik. balkonumuzda, penceremizde rengarenk çiçekler olacaktı. üşüdüğünde kedi gibi olurdu, kendine 3 boy büyük gelen bir polar kazağı vardı onu giyerdi böyle elleri gözükmezdi, sokulurdu yanıma saçlarını okşardım, bayılırdı saçını okşamama. 2 tane bisiklet alacaktık, canımız sıkılınca atlayacaktık bisiklete bütün dertlere karşı sürecektik üstlerine. yemek yapmayı bilmezdi ama sırf benim için çabalardı. ben onda anladım bir yemeğin güzel olması için içine sadece sevgi koymak yeterliymiş. tabakları o yıkayacak ben durulayacaktım. gözlerinin dibine bakıp kadehimi onun için kaldıracaktım. hep iyi olmayacaktık tabi kavgada edecektik, ama o yatağa girdiğimizde ne olursa olsun birbirimize sarılacaktık... daha milyonlarca şey yazabilirim. hayatım tamda bu şekilde olacaktı. 5 gün kalmıştı 5!!!