bir kadın tanıdım
simsiyah kömür karası kıvırcık saçlarıyla
güneş gibi gülümsemesiyle
beni benden aldı
seni seviyorum dedi
sonra inkâr etti
çekti gitti
çok ağladım çok üzüldüm çok efkârlandim
çok sövdüm kendime birine bu kadar inandığım güvendiğim için
tüm hayallerimi onun üstüne yaptığım için
sonra ruhsuz bir et parçası gibi duygusuz kalakaldım
hissetmedim hissedemedim
başka bir kadın daha tanıyamadım