kimseye tam anlamıyla güvenemiyorum be sözlük. bir defterdim sanki de bana saplanan keskin uçlar diğer sayfalarıma geçmiş , yeni bir hayata adım atarken bırakmıyorlar peşimi. i̇çimdeki sesi durduramıyorum, böyle zamanlarda her şeyin en kötüsüne zamanlanmış bir bomba kendisi.içimde filizlenen umut tomurcuklarını bir sigara gibi söndürüyor ayakkabısının burnuyla hayat.kimse içimdeki çocuğunun başını okşamıyor , durup dinlemiyor ruhundaki çatlakları. ben giderek eski beni tüketiyorum galiba. korkarım bir gün elimde eskiye ait bir şey kalmayacak..