toplu taşıma araçlarında gülmek

gülmenin içten gelen bişey olduğunu bilip yer mekan gözetmeden içinden geldiği gibi yaşayan insanların toplu taşıma araçlarında gerçekleştirdiği gülme durumudur. +bugün arkadaşımla dersaneden eve dönerken tramvaya bindik ve normal havadan sudan muhabbet edip aramızda gülüyoruz. ama asla bağırarak konuşmuyoruz ve gülmüyoruz yani yanımızdaki hiçkimseyi sesten rahatsız olacak bişey yapmıyoruz. yanımızda da 65+ yaşlarında bi adam duruyo. ve bize dönüp "gülmeyin kızım" dedi. "neden" dedim. "kızlar toplum içinde güler mi ayıp susun gülmeyin" dedi. ben tam o sırada kendimi savunmaya geçecektim ki fırsat kalmadı yanımızdaki başka bi adam deyim yerindeyse açtı ağzını yumdu gözünü. "sanane kardeşim çocuklar istediklerini yaparlar ne diye rahatsız ediyosun. toplumumuzda gülen insanlara ihtiyacımız var onları bari susturmayın kime ne zararı var gülmenin" bu sefer yaşlı adam da başladı bişeyler demeye. olay büyümeye başlayınca ben arkadaşımı da aldım öbür vagona gittik. bu iki adam hala kavga ediyolar ve artık olay ciddileşmeye başladı ve millet karıştı tutuyo adamları falan. "sen bana terbiyesiz diyemezsin, sen benim dinimi imanımı sorgulayamazsın asıl terbiyesiz sensin" sesleri yükseliyo ve bütün tramvay bu adamları dinliyo. 2 durak boyunca kavga büyüyerek devam etti ve birinin inmesiyle son buldu. bizi savunan adama teşekkür edecektim ama olay büyüyünce oradan ayrılmak zorunda kaldık. bizim suçumuz ne burada? gülmek mi? üstelik kendi halimizde gülmekten bahsediyorum. i̇lk defa böyle bişey yaşadığım için burada paylaşıp sizlerin fikirlerini de almak istedim.