fakir düşmüş bir ailede doğdum.
buna rağmen çocukluğum epeyce mesut geçti. fakirlik, içimizde ve etrafımızda ahenk bulunmak şartıyla –ve şüphesiz muayyen bir derecesinde– zannedildiği kadar korkunç ve tahammülsüz bir şey değildir.
onun da kendine göre imtiyazları vardır. benim çocukluğumun belli başlı imtiyazı hürriyetti.
saatleri ayarlama enstitüsü