en yakın arkadaşım,canım ciğerim.ne zaman üzülsem,sevinsem,canım sıkılsa,çişim geldiğinde bile aradığım insan.başka bi şehire gitsede aramıza mesafeleri sokmadığım insan.bi cafemiz vardı oturmuştuk istanbula geldiğinde.canım sıkkındı ağlamıştım omzunda.dertleşmiştik o cafede saatlerce sohbet etmiştik.o şuan hayatımda yok hemde saçma sapan bi kavga yüzünden.geçen yine canım sıkkındı o cafeye gittim.açtım rehberimi kimi çağırabileceğime baktım.kimseyi arayamadı elim.aynı masada tek başıma ağladım bu sefer.seni çok seviyorum lütfen bana geri dön