gideceğim diyorsun
gitme be ali gitme.
bu gidiş bitirir tüketir seni,
hırsla kalkan zararla oturur ali.
gel lanet et şeytana gitme,
gitme be ali
biz sahil kahvelerin
romantik havasıyla,
otantik havasıyla sevdik.
tavşan kanı çayı,
titreyen elleriyle sunan
ihtiyar balıkçının
gülümseyen yüzüyle sevdik.
sen gideceğim diyorsun,
gitme be ali,
hayallerimiz var,
geleceğimiz var,
dualarımız var.
o kızı alacağız ali,
hem de istediğin
bir “ebruli akşamda”,
sarı saçlarına ankara’yı takıp
ver elini istanbul...
yine gideceğiz
o sahil kahvesine.
tavşan kanında çay,
yosun tadında köy.
çaydanlıkta demimiz muhabbet,
şekerimiz sohbetin olacak.
sonra ijtiyar balıkçı gelecek,
oturtup ihtiyarı, ona çay ikram edeceğiz.
ardından uzaklara dalacak gözleri,
ve hazin hikayesini anlatacak.
kim bilir belki de
hikayesi sana benzeyecek,
sonu “yanlıştı” diye bilecek...
gitme be ali gitme.
bak bana şiir yazdırdın.
gel yine hayallere dalalım,
düşüp sokaklara, sürüyelim ankara’yı.
tamam mı ali, tamam mı?
at şu paltoyu,
çaylar iki oldu kerim!
çaylar iki oldu.