işte gerçek bir itiraf . bugün okuldan dönerken zihnimde eskiyi yaşamama vesile olan birşey yaptım, yolda duran şişeyi yurda dek tekmeleyerek getirdim. bunu yaparken de aklımdan eski sevgilimin annesiyle konuştum ,kadının olmayan mezarına gidip çiçek bıraktım daha sonra sevgilimde yıllar yıllar sonra oldu ve onunda mezarına gidip çiçek bıraktım ve gerçekten onunla konuştum. eğer hala okuyan varsa şaka yapmıyorum daha sonra yurda gelince iyice depresif halim depreşti ve dedim ki sen numarasını bile unutmussundur mk dedim,baktım sonuca varamiycam yazdım numarayı kaydettim ve tabiki unutmamışım amk . unutmam zaten zayıf ihtimal ama asıl şaşırtan engelimi kaldırmış heralde yoksa resmi gözükür müydü? neyse sonra dedim bi de instagrama bakiyim eskiden yazınca çıkan kişi şimdi çıkmadı galiba ordan da bi kez daha engellemiş veya eskiden engelli değilken şimdi engellemiş. ne biliyim ya hani şaka bi yana onun gitmesi gerekliydi ve gitti ama ben o gidince yarım kalacağımı tahmin etmiyordum veya edip kendime itiraf edemiyordum ,ondan beri içime sinen kimse yok galiba herkeste onu arıyorum ve o da sadece ondan var.