12. sinifta kankimin sevdiği oglani seviyodum. çocuk teklif etmişti bana ama kabul etmemiştim. kankim onu ilk gormusti. oyizden onun hakkiydi. sevgili oldu ikisi bende kankime bu çocuk benden hoslaniyomus diyemedimm. mutluydu çünkü. karismadim onlara benden uzakta yasasinlar asklarini diye. bunlar tartismislar çocukta ben seni napim ben senin kankini seviyom oda biliyor susuyor dmis. biz bi kavga etmişiz. 4 yillik arkadasimla o çocuk yüzünden küstük. o günden beri kimseye güvenilmemesi gerektiğini anladim. soyleseydim keşke diyip dururum hala. geberseydi mutsuzluktan