fala inanan biri olmadım hayatım boyunca. dün bir arkadaşımla kahve içince bakayım dedi. ben de eğlencesine tamam dedim. o belki attı belki de gerçekten yorumladı bilmiyorum fakat söylerken çok ciddiydi. içimde anlamlandıramadığım, adını koyamadığım hiçbir yere gitmeyen o yollardan bahsetti bana. takılıp kaldığım insanlardan mevzulardan ve bunları aşıp geçmediğim sürece hep böyle mutsuz olacağımdan söz etti. toparlan dedi. hayat geçiyor. gerçekten geçiyor hayat ve biz dağıldığımızla kalıyoruz. o çok düşündüğümüz, sevdiğimiz insanların umrunda dahi değiliz.