her geçen gün inatla şaşırabiliyorum insanlara. yaşamadığım ne kaldı ki diyorum, aa bilmediğim yerden hemen hazırlıyor bir başkası soru kağıdını.
ya gerçekten çok salağım, sürekli aynı şeylere kanıyorum. ya da insanın çirkinliğinin sonunu tahayyül edebilecek hayal gücüm yok. hani birazcık samimiyet ve içtenlik, bu kadar pahalı olmamalı be beşer..