bazen hayatı ben yaşamıyorum gibi hissediyorum. başkalarının etkisinde kaldığım ya da istediklerimi yapamadığımdan değil. sadece bir anı yaşarken sanki o beden o işi yapıyor da ruh bedenden ayrılmış onu izliyor gibi. bi de ben varım ne bedendeyim ne ruhta. bi birleşemedik mq.

bunu bazen bende hissediyorum ve cok garip bir sey bedendesin ama sanki oyun karakteri yonetiyosun gibi

aynen. hatta bazen yönetmiyorum bile sadece izliyorum sanki.

gercekten cok garip olay sanki o an olsem saveledigim yerden baslicakmisim gibi

asosyal itiraf