bu gece, özlediğimi kabul edemediğim ama içten içe deliler gibi fütursuzca özlediğim günlerin tekrarını asla yaşayamacayak olmamın sızısını en derinlerimde hissediyorum.
yeni bir yola adım atmaya korkuyorum, ruhum reenkarnasyona uğramışcasına o yolda defalarca bedenimi kaybettiğimi hatırlatıyor bana.
kalbimin hızlanması ve bacaklarımdaki alaycı titreme yolumu kaybettiğimi söylüyor, oysa bilmiyor ki bütün yolların tek bir ortak siluete çıktığını.