pal sokağı çocuklarındaki nemeçek
çocuk kalbindeki enrico
bide en sevdiğim şeker portakalı kitabındaki zeze
bu üç çocuk arada insan olduğumu hatırlatan kişilerdir benim için. ilk okuduğumda 9 yaşındaydım o zamanda ağlamıştım şimdi 20 yaşındayım hala her okuduğumda ağlarım. arada o kadar duygusuzlaşıyor ve toplumun içine entegre oluyorum ki bu çocukları hatırlamak bazen içimdeki çocuğu hatırlamamı sağlıyor. bu kitapları okkuyun okutun hediye edin hatta konya'daysanız bizzat hediye edebilirim
içinizdeki duyguları unutmayın sevgili insanlık ve daima hür yasayın