üzülmesin diye gözyaşlarını öptüğünüz kişiyi en çok üzenin siz olmaya başladığınızı anladığınız zaman dünya öyle bir yıkılıyor ki omuzlarına insanın , sanki etlerini söküyor insanın acı. son gördüğünde yüzüne bakıp yutkuna yutkuna içine gömdüğün bütün kelimeler kalibinin direklerini sikiyor acımadan. canım yanmıyor artık sözlük , karakterimden harcayıp devam ediyorum artık yanacak can kalmadı.