memlekete her gidişte rutin olarak yapılan bir eylemdir. güldürür, duygulandırır, birçok duyguyu yaşatır.
bizler fazla anlamayız belki ama vefat etmiş akrabaları o fotoğraflarda gören anne babanın hüzünlenmesi diye bir şey var. herkesin içinde yaşadığı farklı şeyler, etkilendiği kişiler/olaylar var. her bakan aynı şeyleri görmez o fotoğraflarda.
çocukluk resimlerine bakınca değişimini görürsün. o küçük sarı saçlı haşin çocuk değilsindir artık.
(bkz: küçükken sarışın olmasıyla övünen tip)
o fotoğraflara bakıp "ulan eskiden yokluk varmış be" dersin.
divan diye bir şey vardır hani şu oturulan şey. hah işte o divanın sadece dede evlerinde kaldığını görürsün.
artık büyümüşsündür. o güzel günler, o güzel anılar kafanın bir kenarında senin onları hatırlamanı beklerler. eski fotoğraflar tam da bu konuda önemini belli eder.