bugün
yenile

    asosyal itiraf

    3
    +
    -entiri.verilen_downvote
    hayattan zevk almıyorum. gerçekten asosyallikte level atlayacağım nerdeyse. evden dışarı çıkmıyorum , okula gitmiyorum . bi ihtiyacım olduğunda ev arkadaşımdan gelirken al diye rica ediyorum. eskisi kadar kitap okumuyorum. bilmiyorum içimden gelmiyor . bilgisayar oyunları filmler müzikler arasında geçiyor bütün günüm. tek iyi tarafı kendimce mükemmel müzikler dinliyorum. uyandığımda ilk önce elim sigaraya gidiyor. annemi daha az özlüyorum ki bu benim için yaşamakla eşdeğer. düşünüyorum düşünüyorum düşünüyorum . boş bir insan olmayayım kendi kendimi geliştireyim dedikçe dünyanın en boş insanına dönüştüm resmen. öyle boş hayallere de kapilmiyorum. hani dersin ya birisi gelsin çıkarsin beni bu bok kuyudan diye. çünkü biri geldi ve çıkardı . sonra kendisi tekmeledi en dibine o kuyunun . hayat git gide daha boktan gidiyor . annem üzülmesini diye elimdeki jilete en sevdiği şarkıyı söyletmiyorum bileklerimin üstünde. kanım çekiliyor içten içe ama hiç bişey yokmus gibi nefes alıp veriyorum . tanrım güzel bişey olması için daha ne kadar üzülmem gerekiyor ? diyorum diyorum da neyse . işte bunları sadece böyle sozlukte yazabiliyorum yoksa paylasamiyorum
    ... diğer entiriler ...