şu aralar çok saçma bir olayın içinde olduğumu fark ettim bundan birkaç sene önce belki de hayatımda ilk defa aşık oldum lise hayatım böyle geçti açılamadım sanki aramızda birşey var gibiydi ama başka birini seviyorum derdi ben de lise bitsin bir daha görmem unuturum diye düşündüm kısaca vazgeçtim ama gel gör ki aylardır yüzünü görmediğim sesini duymadığım birini özlüyorum ve işin garip tarafı ne zaman başka biriyle ilgili hayal kurmaya çalışsam hayalin orta yerinde o beliriyor o gitti bana hiç yaşanmamış bir aşkın acısını bıraktı gitti ona hiç söyleyediğim cümlelerim vardı benim hepsini geçtim bir kere seni seviyorum diyebilseydim reddedilsem bile bu kadar acı olmazdı unuturdum ve yapamadığım şeylerin pişmanlığı her geçen gün biraz daha canımı yakıyor