hani diyorlar ya
olurken hayatin gözünün önünden bir film şeridi gibi geçiyor
işte ben ondan çok korkuyorum.
o film şeridinde her şeyin seninle alakalı olmasından korkuyorum
sin nefesimde bile yüzümde acı bir gülümseme ile bu dünyadan ayrilmaktan bahsediyorum ben
seninle yaşadığımiz onca seyi belki 40-50 yıl sonra bile ilk gunki gibi gozumun onunde canlanmasi nasil bir duygu olabilir ki?
acaba olurken bile canimi acitir mi ?
simdi ben bunlari dusunurken bile seni affediyorum biliyor musun? allah afetsin,cok sevmisim.